Levenstestament

ALGEMENE INFORMATIE OVER NOTARIEEL LEVENSTESTAMENT
 
In een gewoon testament kunt u van alles regelen wat er ná uw overlijden met uw nalatenschap moet gebeuren. Maar wat gebeurt er indien u zelf tijdelijk of langdurig niet meer in staat bent om uw eigen belangen te behartigen, tengevolge van bijvoorbeeld een ongeluk, een hersenbloeding of dementie?

Als u op dit gebied niets heeft geregeld, dan is uw partner of naaste familie genoodzaakt bij de rechter een onderbewindstelling aan te vragen. In dat geval moet u maar afwachten wie tot bewindvoerder wordt benoemd. Aan deze persoon bent u volledig overgeleverd.

Daarom is het beter om het heft in eigen hand nemen en zelf een zogenaamd levenstestament bij de notaris te laten opstellen. Daarin kunt u een vertrouwd persoon aanwijzen die al uw belangen kan behartigen, uw vermogen kan beheren,  en ook uw medische beslissingen mag nemen.
U kunt de regeling zo smal of zo breed maken als u wilt.

Financiële volmacht

U kunt zich bijvoorbeeld beperken tot een volmacht om uitsluitend uw administratie en uw bankzaken te regelen. Maar u kunt ook een algemene volmacht geven, waarmee de gemachtigde niet alleen uw administratie en bankzaken mag regelen, maar bijvoorbeeld ook uw huis kan verkopen, voor het geval u blijvend in een verpleeghuis of een verzorgingshuis zou moeten worden opgenomen.
Door het geven van een volmacht verliest u overigens niet zelf het recht om de handelingen te verrichten waarvoor u volmacht hebt gegeven, althans zolang u wilsbekwaam bent.

Zorgverklaring

De algemene volmacht kan worden uitgebreid met een zogenaamde zorgverklaring, waarbij u bijvoorbeeld aangeeft welk verpleeghuis uw voorkeur heeft en of  u wel of geen bloedtransfusie wenst.
Met een medische behandelingsvolmacht geeft u volmacht om uw medische belangen te behartigen en om medische inlichtingen en gegevens te krijgen.

Medische verklaringen

Daarnaast kunt u een aantal medische wilsverklaringen in uw levenstestament opnemen.
Onderstaand vindt u een aantal voorbeelden van soorten wilsverklaringen.

Behandelverbod

De Wet op de Geneeskundige Behandelingsovereenkomst (WGBo) regelt dat wilsbekwame mensen vanaf 16 jaar en ouder niet tegen hun zin behandeld kunnen worden. Ook niet als door weigering van een behandeling de dood sneller intreedt. In situaties dat u uw wil niet meer kenbaar kan maken, en u heeft deze eerder schriftelijk vastgelegd, dan gelden de in die verklaring opgenomen wensen. Daarom is het behandelverbod van enorme waarde.
In de verklaring kunt u bijvoorbeeld aangeven of en hoelang u behandeld wenst te worden indien u in coma raakt, of onder welke omstandigheden u alleen nog behandeling wenst die erop gericht is pijn en ongemak te bestrijden.
Door zelf uw wensen tijdig op schrift te stellen en deze kenbaar te maken aan uw arts en naaste familie, voorkomt u dat anderen over u beslissen op momenten dat u dat zelf niet meer kunt. Niet alleen kunnen er dan besluiten genomen worden die u wellicht zelf niet gewild had, het is ook heel belastend voor naasten om dergelijke besluiten te nemen, terwijl zij uw eigen wensen niet kennen.

Behandelgebod

Het is daarentegen uiteraard ook mogelijk om juist aan te geven dat u wenst dat elke mogelijke medische behandeling zal worden aangewend en dat dus zoveel mogelijk wordt gedaan om uw leven te verlengen.

Euthanasieverzoek

U kunt met een euthanasieverzoek precies aangeven onder welke omstandigheden u zou willen dat de arts euthanasie uitvoert. Het is een verzoek aan de arts. De formulering van de verklaring is dusdanig opgesteld dat er geen twijfels zijn over uw wensen.
Met dit document kan de arts achteraf aantonen dat het euthanasieverzoek op eigen verzoek gedaan is en niet iets dat de arts zelf heeft bedacht. Daarmee voldoet hij aan een belangrijk deel van de zorgvuldigheidseisen die in de wet worden gesteld aan artsen die ingaan op een verzoek om euthanasie. Met dit document bespaart u uw arts een hoop problemen achteraf, en daarmee vergroot u uw kansen dat de arts uw wens ook uitvoert. Er bestaat immers geen recht op euthanasie. Ook niet met een verklaring.

Volmacht

Een arts is volgens de WGBo verplicht u informatie te verstrekken over een voorgestelde behandeling of onderzoek, op basis waarvan u dan kunt beslissen of u dat wel of niet wilt. Voor situaties waarin u hier zelf niet meer over kunt beslissen, kunt u schriftelijk iemand aanwijzen die namens u optreedt. Dit kan een familielid zijn of uw partner, het kan echter ook een "buitenstaander" zijn, een vriend of vriendin bijvoorbeeld. Het is van groot belang dat u iemand machtigt waarvan u denkt dat die zal opkomen voor hetgeen u zelf wenst. Volgens de WGBo is uw gevolmachtigde degene die, samen met de arts uiteraard, beslist over behandelingen. Als de gevolmachtigde zegt dat een behandeling niet door mag gaan of gestopt moet worden, en bijv. uw partner of kind is het daar mee oneens, dan zal toch de wens van de gevolmachtigde geschieden! De wens van de gevolmachtigde wordt namelijk beschouwd als de uwe.
U kunt, om wat voor reden dan ook, altijd wijzigingen aanbrengen in uw levenstestament.
Het is raadzaam uw huisarts op de hoogte te brengen en hem een kopie van uw levenstestament te geven.